بیشتر ادعاها درباره زنبوردرمانی با استانداردهای علمی پزشکی مبتنی بر شواهد اثبات نشده اند. شرایط و بیماری های مختلفی توسط معتقدان به این شیوه درمانی به عنوان کاندید پیشنهاد شده اند.

شناخته شده ترین آنها درمان بیماری های خودایمنی مثل مولتیپل اسکلوروزیس(MS) به وسیله سم زنبور است.

 تعیین منشا دقیق زنبوردرمانی مشکل است و می تواند به عقب، به مصر باستان، یونان و چین بازگردد.استفاده از عسل و سایر محصولات زنبور می تواند به هزاران سال پیش برگرد

خواص درمانی آن در متون مقدس زیادی آمده است که بیشتر در ارتباط با فواید تغذیه ای استفاده از محصولات زنبور هستند نه استفاده از سم زنبور.

بیشترین تحقیقات مدرن درباره زنبوردرمانی، مخصوصا سم زنبور، با تلاش های یک پزشک به نام Phillip terc آغاز شد. او درباره رابطه عجیب بین نیش زنبور و روماتیسم در 1888 گزارش داد. معروفیت تازه تر در طول 60 سال گذشته می تواند به یک زنبوردار از ورمونت ایالات متحده به نام charles Mraz بازگردد.

 اگرچه زنبوردرمانی شامل استفاده از محصولات زنبور است، این کلمه بیشتر در ارتباط با درمان با سم زنبور است و نه استفاده از عسل یا دیگر محصولات زنبور. ادعا می شود که درمان با نیش زنبور برای آرتریت، بورسیت، تاندونیت، هرپس زوستر در کنار دیگر بیماری ها کاربرد دارد. فراوان ترین جز فعال سم زنبور ملیتین (melittin) است که فعالیت ضدالتهابی قوی دارد.

 اگرچه سم زنبور مخلوط پیچیده ای از پپتیدها و پروتئین های متنوع است که برخی از آنها برای سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن اثرات سمی دارند. این ماده بدون رنگ و دارای مزه شیرین و کمی تلخ می باشد. قابل حل در آب می باشد. اگر با هوا برخورد کند، تبدیل به کریستال سفید متمایل به خاکستری می شود.

به گزارش شهر علم : نیش زنبور دارای موادی می باشد که به سیستم اعصاب، قلب و غده فوق کلیه کمک می کند. هیچ استانداردی برای استفاده از سم زنبور وجود ندارد.

 برخی ادعا می کنند که مکان ورود نیش زنبور مهم است در حالی که برخی دیگر گزارش کرده اند که محل ورود نیش زنبور مهم نیست. تعداد نیش ها نیز از چند دانه تا صدها عدد متغیر است که ممکن است توسط زنبور زنده و یا به وسیله? تزریق وارد شوند. این درمان می تواند دردناک باشد و حتی در صورتی که بیمار به سم زنبور حساسیت داشته باشد می تواند ایجاد شوک آنافیلاکسی کند و موجب مرگ شود.

 در یک تحقیق کنترل شده در دانشگاه علوم سلامتAllegheny در فیلادلفیا مشخص شد که سم زنبور در هیچ دوزی هیچ اثر مثبتی در موش های مبتلا به مولتیپل اسکلوروزیس(MS)نداشت. علاوه بر این خیلی از حیواناتی که این درمان را دریافت کردند نسبت به حیوانات گروه شاهد ، علایم بدتری را نشان دادند.

 با نیش زنبور درمان شوید

درمانگران زنبوردرمانی، متناسب با نوع بیماری افراد از نیش زنبور، سم زنبور یا دیگر فرآورده های زنبور عسل استفاده می کنند. این درمانگران تحت شرایطی خاص و کنترل شده با کمک نیش طبیعی زنبور عسل یا سم آن ، با تزریق سطحی وارد بدن می شود و برای درمان بیمار اقدام می کنند و سیستم ایمنی بدن او را تحریک کرده و به تنظیم و متعادل سازی عملکرد این سیستم کمک می کنند.

 در حقیقت آنها با کمک سم نیش زنبور به تولید آنتی بادی هایی در بدن اقدام می کنند که می تواند توانایی سیستم ایمنی بدن را بالا ببرد. به این ترتیب ، سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سم نیش زنبور و پیشگیری از نفوذ آن در بدن اقدام به مقابله می کند و با تحریک این سیستم، مقابله با دیگر بیماری ها و اختلال های موجود در بدن از قبیل ام.اس قوت می گیرد.

منبع : سایت نمناک